OGIBiz Website

Ο συζυγικός βιασμός, ήταν πάντοτε σοβαρότατο έγκλημα και διευρύνθηκε το πεδίο εφαρμογής του με τον ΠΚ του 2019, που η τέλεσή του έγινε κακούργημα ακόμη και χωρίς την άσκηση βίας, μόνο λόγω έλλειψης συναίνεσης της συζύγου. Συναίνεση είναι η εκούσια συμφωνία ως αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης του ατόμου.

  Ειδικότερα, ο συζυγικός βιασμός αναγνωρίστηκε και καθιερώθηκε ως έγκλημα με το Ν. 3.500/2006 «για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας», ο οποίος με το άρθρο 8 παρ. 1, τροποποίησε τη διάταξη άρθρου 336 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα, απαλείφοντας τον όρο «εξώγαμη», όσον αφορά την συνουσία και την ασελγή πράξη που κάποιος, με σωματική βία ή απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου, εξαναγκάζει το θύμα, περιλαμβάνοντας  πλέον στην έννοια του βιασμού και τον συζυγικό βιασμό. Πριν την παραπάνω τροποποίηση γινόταν δεκτό ότι ο εξαναγκασμός του/της συζύγου προς συνουσία δεν αποτελεί βιασμό, διότι αποκλείεται το άδικο από το δικαίωμα και καθήκον που απορρέει από το γάμο!
Παρόλα αυτά, ο βιασμός μέσα στο γάμο αποτελεί την πιο συνήθη και την πιο ανεκτή, μορφή σεξουαλικής βίας, καθώς ως έγκλημα εξακολουθεί να παραμένει, παρόλη την ποινική τυποποίησή του, φανερά  υποτιμημένη.

Είναι γεγονός, ότι πολύ σπάνια μια γυναίκα καταγγέλλει βιασμό από το σύζυγό της, πολύ σπανιότερα από οιαδήποτε άλλη πράξη βίας ή σωματικής βλάβης, ακόμα και λεκτικής βίας, καθώς νιώθει – και δικαίως- ότι δεν θα γίνει πιστευτή, την ίδια στιγμή που η ίδια ομολογεί και βιώνει την αυτοταπείνωσή της. Έτσι, ο συζυγικός βιασμός παραμένει, συχνά ένα μυστικό που βασανίζει το θύμα για πολύ καιρό, ενώ παίρνει τις διαστάσεις κοινωνικής ντροπής και προκατάληψης. 

          Αλλά και όταν η γυναίκα βρει το θάρρος να καταγγείλει, αντιμετωπίζουμε συχνά, τόσο στα Αστυνομικά Τμήματα που καταφεύγει, όσο και όταν παρουσιάζεται ενώπιον των ανακριτικών και δικαστικών αρχών, όχι μόνο την δυσπιστία για την τέλεση της πράξης, αλλά και την βαθιά -δυστυχώς ακόμα- ριζωμένη πεποίθηση, ότι ερωτική πράξη μεταξύ συζύγων εμπεριέχει συναίνεση «by default», καθώς περιλαμβάνεται στο πλαίσιο των συζυγικών καθηκόντων, που μια γυναίκα έχει αποδεχτεί μαζί με την τέλεση του γάμου. Η εμπειρία έχει δείξει ότι ο συζυγικός βιασμός, ενδέχεται να «ακουστεί» από το δικαστικό σύστημα και να τιμωρηθεί, μόνο αν αποτελεί μια εκ πολλών πράξεων κακοποίησης της συζύγου.

          Ωστόσο, σύμφωνα με τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, η οικειότητα και η εμπιστοσύνη που συνδέονται με τη συζυγική /συντροφική σχέση καθιστούν τον βιασμό νυν ή πρώην συζύγου/συντρόφου, επιβαρυντική περίσταση, η οποία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον καθορισμό της ποινής.

  Σε κάθε περίπτωση, ο συζυγικός βιασμός αποτελεί σοβαρότατο αδίκημα που τιμωρείται αυστηρά και θα πρέπει να καταγγέλλεται.

Νάντια Κωνστάντου